Wózki jezdniowe należą do grupy Urządzeń Transportu Bliskiego, czyli w skróci UTB. Znajdziesz je niemal w każdej gałęzi przemysłu zarówno w magazynach, produkcji, transporcie czy handlu, co wiąże się z ich szerokim zastosowaniem. Pośród charakteryzowanych wózków jezdniowych wyróżnia się proste urządzenia jak wózki unoszące ręczne, czyli ”paleciaki” oraz bardziej skomplikowane wózki systemowe czołowo-boczne VNA, pracujące w wąskich korytarzach magazynów wysokiego składowania. Oczywiście ten poziom zróżnicowania i zawiłości urządzeń powoduje, że pojawia się wymóg odpowiednich kompetencji operatora wózka jezdniowego. Specjalista będzie musiał posiadać różne rodzaje uprawnień, które pomogą mu bez przeszkód pracować na tych urządzeniach.

Uprawnienia wewnętrzne
Inaczej zgoda imienna na używanie wózków widłowych to w tej chwili najpowszechniejsza droga zdobycia potrzebnych uprawnień. Metoda ta jest popularna szczególnie tam, gdzie rotacja pracowników jest dość duża i pracodawcy zwyczajnie nie opłaca się wysyłać kolejne osoby na płatne szkolenie kończące się egzaminem przed komisją UDT. Sama procedura zdobycia uprawnienia wewnętrznego jest bardzo prosta – pracownik zostaje wysłany na szkolenie o programie stworzonym przez UDT. Sam czas trwania takiego kursu będzie zależał od rodzaju wózka, na który robimy uprawnienia.

Zdobycie kwalifikacji zawodowe UDT
Obok wyżej opisanej metody jest to najlepszy dokument, jakim potencjalny operator wózków jezdniowych może się legitymować. Wyróżnia się tu trzy podstawowe kwalifikacje: obsługa wózków podnośnikowych prowadzonych i zdalnie sterowanych (III WJO), obsługa wózków podnośnikowych z wyłączeniem specjalizowanych (II WJO) i obsługa wózków podnośnikowych specjalizowanych, czyli wózków ze zmiennymi wysięgami i operatorem unoszonym razem z ładunkiem (I WJO). Warto wiedzieć, że tylko kategoria I WJO daje możliwość prowadzenia wszystkich wózków z poniższych kategorii. Jednocześnie kategorie niższe nie pozwolą na operowanie urządzeniami o wyższym szczeblu.

Artykuł Uprawnienia na wózki widłowe pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Wózki jezdniowe, czy inaczej widłowe to pojazdy mechaniczne o napędzie silnikowym, które stosuje się do przewozu materiałów o dużej masie i do transportu bliskiego oraz magazynowania. Tego rodzaju maszyny są najczęściej używane przy pracach rozładunkowych w magazynach, fabrykach czy portach. Do tej pory wózki te były głównie obsługiwane przez wykwalifikowanego operatora. W małych zakładach jest to rozwiązanie jak najbardziej właściwe, jednak staje się mało opłacalne w ogromnych fabrykach, gdzie rządzi seryjna produkcja i powtarzalny cykl pracy. Równie mało ekonomiczne jest to rozwiązanie w przypadku magazynów wysokiego składowania, gdzie za rozmieszczenia towaru odpowiedzialny jest system informatyczny. Tutaj operator nie zawsze jest w stanie szybko zlokalizować dany towar. W przyśpieszeniu wykonywania tych czynności przychodzą z pomocą wózki zautomatyzowane, którymi operuje system informatyczny.

Na czym to polega?
Zautomatyzowane wózki to urządzenia typu AGV/LGV (Automated Guided Vehicles), które zapewniają maksymalnie efektywne zarządzenia transportem wewnętrznym w magazynach. Urządzenia są potrzebne tam, gdzie wymagana jest wysoka dokładność, precyzja, szybkość, skuteczność i bezpieczeństwo. Dynamiczny rozwój rynku innowacji sprawia, że rentowność zakładów jest poprawiana a produkcja zwiększana, przy jednoczesnym redukowaniu zasobów personalnych. Coraz więcej procesów jest zautomatyzowanych.

Historia AGV
Pierwsze wózki tego typu jeździły już po halach magazynów w latach 60. Wówczas były to urządzenia konstruowane na specjalne zamówienie przez bardzo wąską grupę firm projektowych, które wykonywały nietypowe zlecenia. Na początku urządzenia AGV były wykorzystywane w zakładach przetwórczych i wydziałach produkcyjnych po to, aby dostarczyć odpowiednie części na linię produkcyjną bądź montażową. Wózki te stosowano też np. w branży wydawniczej przy dostarczaniu ogromnych rolek papieru do maszyn drukarskich. Wtedy cena takiej maszyny była bardzo wysoka a systemy oprzyrządowania były mocno skomplikowane. Dzisiaj rozwiązania te stosuje się coraz częściej, ponieważ są dużo bardziej ekonomiczne i efektywne.

Artykuł Zrobotyzowane wózki jezdniowe pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Operator wózków widłowych odpowiada za kompleksową obsługę tego urządzenia. Potocznie nazywane widłowymi, są to tak naprawdę wózki jezdniowe, które zalicza się do ogólnej grupy urządzeń transportu bliskiego, w skrócie UTB. Maszyny plasują się więc obok dźwigów, suwnic, żurawi itp., czyli maszyn służących do transportu rozmaitych ładunków o znacznej masie na niewielkie odległości.

Obowiązki operatora wózka jezdniowego
Głównym obowiązkiem operatora wózka jezdniowego jest w zasadzie właściwe przygotowanie urządzenia do pracy, pobieranie, transportowanie, scalanie i składowanie ładunków. Dodatkowo zobowiązany on jest do prowadzenia dokumentacji kontroli urządzeń oraz do utrzymania ich w dobrym stanie. Specjalne uprawnienia trzeba mieć na wózki jezdniowe, które posiadają napęd silnikowy, jednak nie musisz ich mieć na te, które napędza się siłą mięśni. Do zakresu podstawowych obowiązków operatora wózka widłowego można więc wpisać: wykonywanie czynności pomocniczych, obsługowych i konserwacyjnych, wykonywanie załadunku i rozładunku środków transportowych, transport wewnątrzzakładowy, transport z osprzętem specjalistycznym.

Najczęstsze wymagania
Ogólne przepisy określają, że do regularnej obsługi wózka jezdniowego może zostać dopuszczony pracownik, który ukończył już osiemnaście lat oraz uzyskał stosowne uprawnienia operatora bądź tzw. imienne zezwolenie do obsługi wózka, które wystawia konkretny pracodawca. Należy nadmienić, że takie pozwolenie jest ważne tylko i wyłącznie na terenie zakładu pracy pracodawcy, który je wystawił. Wszelkimi dokumentami które potwierdzają kwalifikacje pracownika do obsługi wózka jezdniowego z napędem silnikowym mogą być takie papiery jak zaświadczenie kwalifikacyjne, które wydaje organ właściwej jednostki Urzędu Dozoru Technicznego; książka operatora, którą wydaje Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego bądź też wspomniane imienne zezwolenie wydane przez pracodawcę. Warto zawczasu pomyśleć o odpowiednich papierach, ponieważ pracodawca chętniej zatrudnia tych, którzy zdali już egzamin przed komisją UDT i nie ma konieczności wydawania na ich szkolenia. Praktyka pokazuje, że doświadczeni i doszkalający się operatorzy są znacznie bardzie cenieni i bez problemu znajdują pracę.

Artykuł Zawód operatora wózka widłowego pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Co prawda ustawa o dozorze technicznym mówiąca o obowiązku wypełniania norm prawno-technicznych przez właścicieli wózków widłowych weszła w życie już w 2003 r. wielu przedsiębiorców nie zdaje sobie sprawy z czym wiążą się wprowadzone przepisy.

Jakie są wymogi?
Na właściciela nałożone są takie wymogi jak np. konieczność przedłożenia wniosku o rejestrowanie i przeprowadzenie procedury nazywającej się „badaniem odbiorczym”, którą wykonuje Urząd Dozoru Technicznego (UDT). Ponadto właściciel sprzętu jest zobowiązany do kompletowania całej dokumentacji technicznej wózka widłowego, jak również do spełnienia norm UDT, które tyczą się technicznego stanu urządzenia. Równie ważne są regularnie przeprowadzane konserwacje i okresowe przeglądy techniczne.

Jak doglądać zadań?
Na szczęście przedsiębiorcy z pomocą przychodzą autoryzowane serwisy wózków widłowych. Placówki te przeprowadzają wszelkiego rodzaju naprawy oraz oferują kompleksową konserwację wózków widłowych. Najczęściej również ich usługa dotyczy wszelkich znanych na rynku producentów wózków widłowych. Pamiętaj, że obsługa techniczna może być wykonywana tylko przez jednostki, które posiadają wszelkie potrzebne uprawnienie i kwalifikacje wydane przez UDT. Dlatego między innymi lepiej zlecać przeglądy itp. Autoryzowanym serwisom. Placówki takie zapewnią dodatkowo komplet dokumentów technicznych, regularną konserwację sprzętu oraz asystę przy odbiorze wózka.

Na co zwracają uwagę podczas kontroli?
Urzędnicy UDT pojawiając się na badaniu technicznym będą szczególnie przyglądać się zużyciu wideł, opon i łańcuchów, szczelności układu hydraulicznego, prawidłowemu oświetleniu pojazdu, nominalnemu czasu utrzymania ładunku, poprawnemu działaniu układu hamulcowego, prawidłowemu oznakowania pojazdu, właściwemu zamocowaniu fotela operatora oraz pasów bezpieczeństwa, poprawnemu sporządzeniu dokumentacji technicznej wózka. Inspektor może również zażyczyć sobie wglądu do dziennika konserwacji po to, aby sprawdzić aktualność prowadzonych wpisów i skontrolować przeprowadzanie napraw. Warto więc czujnie monitorować zużycie swojego sprzętu, aby nie płacić niepotrzebnych kar.

Artykuł Kontrola wózków widłowych pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Jeśli chcesz zostać spawaczem musisz wiedzieć, że jest to zawód wymagający sprawności fizycznej i wytrzymałości. Środowisko pracy jest dość ciężko, dlatego tego rodzaju pracę odradza się tym osobom, które cierpią na astmę bądź alergię. Równie istotna jest sprawność manualna, ponieważ spawanie łączy się z precyzją i wymaga dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej. Dodatkowo istotna jest umiejętność czytania rysunku technicznego oraz ceni się posiadanie wyobraźni przestrzennej, co również poszerza twoje możliwości budowania kariery.

Gdzie możesz pracować?
Dzisiaj w przemyśle praca spawacza jest absolutnie niezbędna, tak więc znalezienie pracy nie będzie trudne, ponieważ jakakolwiek trochę bardziej skomplikowana konstrukcja wykonywana z elementów metalowych będzie wymagać spawacza. Spawanie jest wymagane do elementów praktycznie każdej konstrukcji czy to budynków, aut, statków krzeseł a nawet pralek. Pracy więc nie zabraknie na pewno. Warto podejmować się różnych wyzwań, ponieważ dają one ciekawe doświadczenie i doskonalą twój warsztat.

Jakie są rodzaje spawania?
Szukając pracy natkniesz się na wiele tajemniczych skrótów, dlatego dobrze wiedzieć co one oznaczają. Kiedy natkniesz się na tego typu ogłoszenie „Spawacz 135/MAG-drut lity; Spawacz 136/MAG-drut proszkowy; Spawacz 131/MIG” wiedz, że chodzi o spawania elektrodą topliwą w osłonie gazów. Te trzy metody są najczęściej stosowane, ponieważ są uniwersalne i bardzo wydajne. Stosowane są do montaży różnego rodzaju metalowych elementów. Samo spawanie odbywa się tu w miniaturowej otoczce z gazu. Gaz nie będzie dopuszczał do spawanych elementów powietrza atmosferycznego a topiąca się elektroda będzie stanowi dodatkową spoinę między elementami. MIG znaczy, że otoczka jest z gazu obojętnego a MAG, że z aktywnego. Jeśli ujrzysz ogłoszenie „Spawacz 141/TIG(niemiecki WIG)” musisz wiedzieć, że chodzi o spawanie elektrodą nietopliwą w osłonie gazów. Ta metoda jest najbardziej wszechstronna, lecz już nie tak wydajna jak poprzednia. Wymaga ona wiele precyzji i dokładności, dlatego używają jej doświadczeni spawacze. W tym sposobie elektroda nie jest topliwa, dlatego często stosuje się dodatkowe spoiwo jak np. specjalnie dobrany pręt, który topi się nad spawanymi elementami. Tak powstałe spawy są bardzo wytrzymałe i estetyczne.

Artykuł Czy opłaca się być spawaczem? pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Okazuje się, że ludzi z właściwym wykształceniem technicznym wciąż brakuje i to nie tylko w Polsce. Zagranicą również istnieje niedobór specjalistów. W sytuacji, kiedy wyższe wykształcenie nie zapewnia już pewnego zatrudnienia, warto dokładnie przemyśleć swoją przyszłą drogę kształcenia. Najlepiej stawiać na te sektory, gdzie wykonywany zawód zapewnia stałe i dość wysokie dochody a przy tym nie trzeba przejmować si redukcją zatrudnienia, ponieważ spawacze zawsze są potrzebni.

Przebranżowienie
We współczesnym świecie przemysł rozwija się coraz dynamiczniej i brutalna prawda jest taka, że rynek pracy nie potrzebuje kolejnego absolwenta studiów humanistycznych. Zaistniały deficyt trzeba zapełnić wykwalikowanymi pracownikami, związanymi z branżą przemysłową. Na szczęście można bez problemu naprawić swój błąd, jakim było postawienie na nieprzynoszące pracy zatrudnienie. Pamiętaj, żeby mieć prace musisz oferować coś co jest zwyczajnie potrzebne. Z pomocą przychodzą kursy specjalistyczne, które pomogą ci dostosować twoje umiejętności do wymogów rynku pracy.

Co robi spawacz?
Spawacz to zawód, którego rynek potrzebuje na pewno. Jest to pracownik, który spawa albo przecina elementy ze stali, żeliwa, metali niezależnych i ich różnych stopów, wchodzących w skład rozmaitych maszyn, środków transportowych, urządzeń, budynków, konstrukcji czy mostów. Jego praca wygląda tak, że topi brzegi materiałów w miejscu ich łączenia przy użyciu właściwych narzędzi. Spawacz może realizować zlecone zadania zawodowe, które będą polegać na spawaniu, cięciu oraz lutowaniu palnikiem gazowym. Pamiętaj, że w tym zawodzie bardzo ważne jest nie tylko odpowiednie przygotowanie teoretyczne, lecz również praktyczne, ponieważ zawód spawacza ocenia się po jakości realizacji zadań. Ponadto zawód ten wiążę się z ogromną odpowiedzialnością, ponieważ wykonując go, narażasz się na szereg zagrożeń. Najczęściej będzie to więc samodzielne stanowisko pracy, aczkolwiek w dużych zakładach przemysłowych jest również zespołowe działanie, które łączy kilka lub nawet kilkanaście stanowisk. Szkolenie jest bardzo ważne, ponieważ spawacz będzie wykorzystywał bardzo dużo urządzeń jak gazy techniczne, elektrody, topniki, druty spawalnicze i spawarki.

Sprawdź również kursy SEP!

Artykuł Kursy dla spawaczy pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Zbierane skrupulatnie dane Urzędu Nadzoru Technicznego wskazują, że bardzo ważną rolę w bezpiecznej eksploatacji różnego rodzaju urządzeń odgrywają ich operatorzy, którzy eksploatują te maszyny na co dzień jako swoje narzędzia pracy. Równie istotna jest właściwa troska pracodawcy o odpowiednie zorganizowanie zakresu prac. Okazuje się, że główną przyczyną większości wypadków z uczestnictwem maszyn w latach są błędy użytkowania. Do najczęstszych zalicza się uchybienia pracowników obsługujących oraz zła organizacja miejsca pracy. Właściwe kursy i szkolenia są więc niezmiernie istotne.

Niebezpieczne błędy
Wybrani inspektorzy pracy analizowali ostatnio konkretne wypadki przy pracy z udziałem wózków jezdniowych podnośnikowych, które wydarzyły się w przeciągu kilkunastu lat. Z zebranych danych jasno wynika, że główne przyczyny nieszczęśliwych incydentów mają związek ze słabą jakością szkoleń zarówno tych praktycznych, jak i teoretycznych. Pracownicy, obsługujący i konserwujący wózki podnośnikowe nie posiadali dostatecznej wiedzy, pozwalającej na bezpieczne wykonywanie zawodu. Dlatego bardzo ważne jest, aby pracodawcy pilnowali poziomy szkolenia swoich pracowników. Od kiedy w życie weszły bardzie restrykcyjne przepisy odnośnie przyznawania kwalifikacji do operowania wózkami to liczba wypadków zdecydowanie się zmniejszyła.

Szkolenia i kursy
Na szczęście obecnie coraz rzadziej dochodzi do wypadków, ponieważ ustawy ściśle regulują przepisy związane z otrzymaniem dokumentu, zezwalającego na operowanie wózkami widłowymi. Egzamin, zezwalający na używanie tego typu urządzeń na ternie całego kraju zdaje się przed Urzędem Nadzoru Technicznego. W sytuacji, gdy pracodawca przeprowadza szkolenie na własną rękę jest zobowiązany do tego, aby taki kurs wewnątrzfirmowy był zgodny z procedurami UDT. Warto jednak pamiętać, że tak uzyskane pozwolenie pozwala tylko i wyłącznie na prace w zakładzie, w jakim je otrzymano. Dlatego jeśli planujesz swoją karierę zawodową w roli operatora wózków widłowych, warto zainwestować we właściwe szkolenia i zdać oficjalne egzaminy, co gwarantuje lepszą pracę i przede wszystkim wysoki poziom bezpieczeństwa.

Artykuł Zmiany w szkoleniach na wózki widłowe pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Niedługo czeka cię egzamin na operatora wózków „widłowych”? Warto zatem odświeżyć sobie pewne formułki jak np. te, związane z cechami techniczno-eksploatacyjnymi tych urządzeń. Dla przypomnienia więc wyjaśniamy co należy do podstawowych parametrów wózków jezdniowych.

Wielkości znamionowe
Wielkości znamionowe to podstawowe parametry, które będą określane w zależności od przeznaczenia samego wózka. Wyróżniamy tu: nośność, czyli wielkość dotyczącą wózków naładowanych i unoszących, oznaczającą maksimum ładunku, jaki przewieziemy wózkiem oraz udźwig, czyli wielkość dotyczącą wózków podnośnikowych, oznaczającą dopuszczalną maksymalną masę ładunku, który można bez przeszkód podnieść przy użyciu wózka. Będziemy tu rozróżniać udźwig nominalny i zredukowany. Nominalny to największa dopuszczalna masa potencjalnego ładunku, jaką urządzenie może podnieść na wysokość do 3300 mm z zachowaniem właściwej odległości środka ciężkości od czoła wideł. Udźwig zredukowany to maksymalne obciążenia, jakie wózek jest w stanie podnieść, zależnie od wysokości podnoszenia, środka ciężkości oraz osprzętu. Równie istotna wielkością jest siła uciągu, która dotyczy wózków ciągnikowych i określa maksymalną dopuszczalną masę ładunku, którą można bez przeszkód ciągnąć używając wózka.

Wysokość podnoszenia
Chodzi tu o wysokość, która umożliwi pracę urządzenia. Jest ona uzależniona od konstrukcji masztu mechanizmu podnoszenia. W ramach tego konkretnego parametru wyróżniamy dwa rodzaje wysokości podnoszenia: wysokość podnoszenia [H], czyli odległość mierzona od podłoża do górnej powierzchni poziomej zęba wideł, przy maksymalnie wysuniętym maszcie oraz wysokość swobodnego podnoszenia [h], którą określa się wielkością gabarytową wózka. W pierwszym przypadku wielość ta należy do kategorii znormalizowanych i dla większości wózków będzie wynosi H = 3300 mm. W drugim wypadku chodzi o wysokość, na którą można podnieść ładunek bez wysuwania poszczególnych modułów ramy masztu.

Artykuł Parametry techniczne wózków jezdniowych pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Pod terminem „wózki jezdniowe z napędem silnikowym” znajdziesz wózki z siedziskiem dla operatora, wózki prowadzonych oraz zdalnie sterowanych, wózki z podestem dla operatora bądź wózki o specjalnej konstrukcji, zawierające w sobie określenie wózki jezdniowe podnośnikowe, czyli takie z mechanicznym napędem podnoszenia. Należy wiedzieć, że wszelkie powszechnie używane wózki z napędem silnikowym zostały podporządkowane przepisom rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym. Ten stan rzeczy wiąże się z tym, że obsługa tych urządzeń wymaga nabycia właściwych uprawnień.

Kto może obsługiwać wózek?
Do obsługi wózków jezdniowych może podejść każdy pracownik, który ukończył 18 lat oraz uzyskał stosowne uprawnienia operatora. Dodatkowo musi odbyć potrzebne szkolenia BHP, na które składa się instruktaż stanowiskowy oraz zobowiązanych jest do zapoznania się z instrukcją obsługi wózka i transportu wewnątrzzakładowego. Pracodawca musi zapoznać operatora z oceną ryzyka zawodowego na stanowisku a pracownik powinien przedstawić aktualne orzeczenie lekarskie, które stwierdza brak przeciwwskazań do wykonywania zawodu. Ponadto mile widziane jest doświadczenie, które pomaga na bezpieczną pracę i eliminuje ryzyko.

Jak zdobyć uprawnienie?
Procedura uzyskania odpowiednich uprawnień jest ściśle określona przez § 4 rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10.05.2002 r. w sprawie BHP przy obsłudze wózków jezdniowych z napędem silnikowym. W dokumencie tym stwierdza się, że uprawnienia można uzyskać dopiero wówczas, gdy skończy się kurs przygotowany przez Urząd Nadzoru Technicznego bądź Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego. Takie szkolenie wieńczy egzamin, po którego zdaniu otrzymuje się odpowiednie dokumenty, które pozwalają na operowanie tymi urządzeniami w różnych miejscach pracy. Kurs taki może też zorganizować pracodawca, jednak musi być on oparty o procedury określone przez Urząd Nadzoru Technicznego.

Artykuł Dla kogo obsługa wózków widłowych? pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.

Deficyt ślusarzy oraz spawaczy na naszym rodzimym rynku pracy daje się mocno we znaki całej polskiej branży przemysłowej. Jeśli nie wierzysz, weź pod uwagę fakt, że doświadczony ślusarz czy spawacz stali wysokostopowych lub spawacz rurociągów okrętowych to profesje tak rzadkie, że firmy nie mogą znaleźć odpowiednich osób przez miesiące i nawet kiedy już znajdą odpowiedniego kandydata, to okazuje się najczęściej, że proponowane pieniądze dalece odbiegają od oczekiwań specjalistów. Z reguły bowiem zarobki są wyższe zagranicą, dlatego nasi specjaliści są zainteresowani podjęciem współpracy poza granicami Polski.

Na czym polegają te zawody?
Urzędnicy z Urzędów Pracy podkreślają, że zawody ślusarza i spawacza są bardzo specyficzne, ponieważ ich sytuacja na polskim rynku jest bardzo niejednoznaczna. Jest np. wiele bezrobotnych ślusarzy, których firmy nie mogą zatrudnić, ponieważ są ukończyli 60 lat, chorują i zwyczajnie nie mogą powrócić do zawodu. Dodatkowo, szkoły oferujące naukę tego rodzaju kierunków nie mogą znaleźć chętnych do nauki, co sprawia, że drastycznie spada liczba specjalistów. Spawacze mogą zrobić kursy na uprawnienia TIG i MAG, jednak ślusarze nie mają takiej możliwości. Co istotne, doświadczeni spawacze narzekają na warunki pracy w Polsce. Wiąże się to z faktem, że lata inwestowali w kursy specjalistyczne, co nie przekłada się na zarobki, dlatego zwyczajnie wyjeżdżają zagranicę, gdzie ich profesję ceni się wyżej.

Dobra firma potrzebuje fachowców
Prawda jest taka, że porządna firma musi proponować porządne usługi. Większość prężnie działających firm musi szybko odpowiadać na potrzeby rynku, ponieważ nie ma nic gorszego niż przymusowy przestój, który groziłby upadłością firmy. Rozmaite agencje pośredniczące w zatrudnieniu stają na rzęsach, żeby sprowadzić do Polski wykwalifikowanych specjalistów z zagranicy. Tak naprawdę bardzo wiele polskich firm nie ograniczyło lub nie zakończyło swojej działalności tylko i wyłącznie dlatego, że zatrudnili doświadczonych specjalistów pochodzących ze Wschodu. Już zupełną normą stało się zatrudnianie pracowników z Ukrainy, którzy godzą pracować się za stawki za jakie nie chcą robić polscy specjaliści.

Artykuł Dobra praca, czyli ślusarz i spawacz pochodzi z serwisu Kursy i szkolenia - podnosimy kwalifikacje.